U godini biodiverziteta prefiks "eko", čini se, služi uglavnom za marketinške poruke koje boje zidove zgrade koja odavno preti da se sruši.Zbog promotivnih aktivnosti stiče se utisak da smo malo svesniji problema,medjutim, najčešći zaključak je da je beznadežno bilo šta pokušavati što nas dovodi do ignorisanja situacije dok mehanizam koji nas je doveo do ovakvog stanja besprekorno funkcioniše i ne nazire se razlog njegovom zaustavljanju osim svesti,hm?
Obilje društvenih akcija sa omiljenim "eko"prefiksom počinje i završava se promotivnim aktivnostima i njihov stvarni učinak je zanemarljiv.Zbog čega?
Pre svega zbog populističkog karaktera i neprilagodjenog sadržaja koji ne uspeva da animira i zainteresuje ciljne grupe.Pazljivija selekcija programskih aktivnosti više prilagodjenih specifičnim ciljnim grupama uz angažman kvalitetnijeg personala i posvećivanje više pažnje evaluaciji svakako bi imala bolje rezultate.
Od ove godine u školama je obavezna nastava u prirodi kroz koju se stvara prilika konkretnijeg pristupa problemu i upoznavanje školske populacije sa istim uz dodatne aktivnosti koje bi uticale na stvaranje pozitivnih navika.Cilj je ostvariv jedino kroz adekvatan pristup koji podrazumeva edukaciju pre svega kroz zabavu i boravak u prirodi.Na kraju da ne zaboravimo sve polazi od pojedinca i ličnog primera kao osnovnog činioca odgovornog društva.